|
Bağlama
Türkiye’de kullanımı en yaygın olan telli halk çalgısıdır. Yörelere ve
büyüklüğüne göre, Bağlama, Divan Sazı, Bozuk, Çöğür, Kopuz, Irızva,
Cura, Tambura gibi adlar verilmektedir. Bağlama ailesinin en küçük ve
en ince ses veren çalgısı curadır. Curadan biraz daha büyük ve curaya
göre bir oktav kalından ses veren çalgı ise tamburadır. Bağlama
ailesinin en kalın ses veren çalgısı ise divan sazıdır. Tamburaya göre
bir oktav kalından ses verir.
Bağlama; tekne, göğüs ve sap olmak üzere 3 ana kısımdan oluşmaktadır.
Tekne kısmı genelde dut ağacından yapılmaktadır. Ancak dut ağacının
dışında ardıç, kestane, ceviz, gürgen gibi ağaçlar da
kullanılmaktadır. Göğüs kısmı ladin ağacından, sap kısmı ise gür-gen,
ak gürgen ya da ardıç ağacından yapılmaktadır.
Sap kısmının tekneden uzak kısmı üzerinde tellerin bağlandığı burgu
adı verilen parçalar vardır. Bağlamanın ayarı bu burgular kullanılarak
yapılmaktadır. Sap kısmı üzerinde misina ile bağlanmış perdeler
bulunmaktadır. Bağlama, mızrap ya da tezene adı verilen kiraz ağacı
kabuğu veya plastikten yapılan araçla çalındığı gibi bazı
yörelerimizde parmakla da çalınmaktadır. Bu çalım tekniğine şelpe adı
verilmektedir.
Bağlama üzerinde ikişerli veya üçerli gruplar halinde 3 grup tel
bulunmaktadır. Bu tel grupları değişik biçimlerde
düzenlenebilmektedir. Örneğin bağlama düzeni adı verilen biçimde alt
gruptaki teller yazılış itibariyle la, orta gruptaki teller re,üst
gruptaki teller ise mi seslerini vermektedir. Bu düzen biçimi dışında
kara düzen (bozuk düzen), misket, müstezat, abdal, rast gibi düzenler
de vardır.
--Bağlama
Yapımında Kullanılan Ağaçlar--
[kopuz]
[bağlama]
[fotoğraflar]
[iletişim]
[linkler]
[kemal eroğlu]
[sinan cem eroğlu]
|